Pogrzeb katolicki

Pogrzeb katolicki nie udziela zmarłemu ani sakramentu, ani sakramentaliów. Zmarły znajduje się już poza porządkiem ekonomii sakramentalnej. Pogrzeb jest jednak obrzędem liturgicznym Kościoła, który w znaczący sposób może gładzić grzechy zmarłych i kary za grzechy, które nie zostały zgładzone przez zmarłych za ich życia poprzez łaskę Odpustów. Liturgia pogrzebu jest zatem nie tylko obrzędem okazanej czci i szacunku wobec ciała zmarłego, które było świątynią Ducha Świętego, lecz także ogromną pomocą dla jego duszy.

KTO MA PRAWO DO POGRZEBU KATOLICKIEGO?

Prawo do pogrzebu katolickiego, na pierwszym miejscu, przysługuje wszystkim wiernym którzy należeli do Kościoła Katolickiego i przez całe życie się z nim utożsamiali - przede wszystkim poprzez życie sakramentalne. Proboszcz ma prawo odmówić katolickiego pogrzebu osobie, która nie miała kontaktu z kościołem, była jawnym grzesznikiem, nie życzyła sobie tego za życia czy poprzez swoje decyzje i życie zaprzeczały katolickim zasadom i wartościom.

POGRZEB DZIECI

Zgodnie z kanonami Kodeksu Prawa Kanonicznego, każde dziecko przed ukonczeniem 7. roku życia nie odpowiada moralnie za swoje czyny i decyzje, a więc nie popełnia grzechów powszednich ani śmiertelnych, stąd mamy bezwzględną pewność, że takie dziecko jest zbawione. Kapłan używa wtedy szat koloru białego, a Msza Św. sprawowana jest w intencji rodziców zmarłego dziecka.
W przypadku śmierci dziecka nieochrzczonego również można przeprowadzić pogrzeb katolicki jeżeli rodzice mieli zamiar je ochrzcić, a jednak zmarły przed chrztem.

KREMACJA

Odnośnie samego sposobu grzebania, Kościół na pierwszym miejscu zaleca pochówek ciał do ziemi. To przecież ciało, a nie prochy, było świątynią Ducha Świętego. To ciało, nie prochy, przyjmowało Sakramenty i było przez nie uświęcane. Grzebanie ciał ma przypominac biblijną przypowieść Pana Jezusa, który mówi o wrzucaniu ziaren w ziemię. One najpierw muszą tam obumrzeć, żeby wydały plon. Plonem i żniwami będzie koniec świata, kiedy to Pan Jezus to, co obumarło, ponownie wezwie do życia.

Kościół nie zabrania jednak kremacji, jeśli nie została wybrana z pobudek przeciwnych nauce chrześcijańskiej. W przypadku kremacji należy zadbać o to, aby PRZED KREMACJĄ była odprawiona Msza Św. pogrzebowa z obrzędem ostatniego pożegnania. Po kremacji przeprowadza sie już tylko prosty obrzęd złożenia urny w grobie.

POGRZEB POZA PARAFIĄ

Nabożeństwo pogrzebowe za każdego wiernego winno być z reguły odprawione w jego własnym kościele parafialnym. Każdy jednak wierny albo ci, do których należy troska o pogrzeb zmarłego, mogą wybrać inny kościół na pogrzeb, za zgodą tego, kto nim zarządza, i po zawiadomieniu własnego proboszcza.

KOMU NIE PRZYSŁUGUJE POGRZEB KATOLICKI?

Kodeks Prawa Kanonicznego określa wypadki, w jakich wierny zostaje pozbawiony prawa do pogrzebu kościelnego.

Pogrzebu kościelnego powinni być pozbawieni:

- notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy,
- osoby, które wybrały spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej;
- inni jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych.
Kanon 1184 § 1 podkreśla bardzo ważny element - odmawia się pogrzebu tylko wtedy, gdy dana osoba nie wyraziła przed śmiercią żadnych oznak pokuty.

Należy również pamiętać, że odmowa pogrzebu kościelnego nie może wiązać się z odmową miejsca na cmentarzu parafialnym, chyba, że w danej miejscowości znajduje się inny cmentarz, np. komunalny. Każdy człowiek ma prawo do pogrzebu, chociażby nie odbywał się on według ceremonii kościelnej i w obecności kapłana.

JAKIE DOKUMENTY ZABRAĆ DO KANCELARII PARAFIALNEJ?

Wymaganym dokumentem w zgłoszeniu pogrzebu jest Akt zgonu wydany przez USC (do wglądu).

Ustalenie ceremonii pogrzebowej na cmentarzu wymaga wcześniejszego ustalenia w Kancelarii.