10. rocznica śmierci ks. kan. Henryka Cudaka

W przeddzień Uroczystości Wszystkich Świętych 31 października 2008 r. w wieku 79 lat odszedł do Pana Ks. Kanonik Henryk Cudak.

Urodził się 12 stycznia 1929 r. we wsi Witów, koło Szykocina w dawnym województwie kieleckim. Rodzice Wieńczysław i Barbara prowadzili tam gospodarstwo rolne. W 4 - tym roku życia stracił matkę. Powołanie do kapłaństwa obudziło się w 1948 r. podczas pobytu w Szczecinie u stryja, kiedy w czasie niedzielnej homilii usłyszał słowa kaznodziei o powrocie Ziem Zachodnich do macierzy, o potrzebie jedności polaków i wielkim braku kapłanów. Zrezygnował z wcześniejszych planów by zostać pedagogiem i w 1950 r. wstąpił do grona alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Gorzowie. Święcenia kapłańskie przyjął 5 czerwca 1955 r. w katedrze gorzowskiej z rąk Ks. abpa Walentego Dymka.

Na pierwszą placówkę duszpasterską został skierowany do Jastrowia, w województwie koszalińskim, jednak nie został zatwierdzony przez Urząd do Spraw Wyznań. Wówczas został wysłany do pracy w charakterze wikariusza w parafii św. Jakuba w Szczecinie. Następnie posługiwał w szczecińskich parafiach pw. Świętej Rodziny i św. Stanisława Kostki, oraz w Kostrzyniu nad Odrą. Pierwszą samodzielną parafią Ks. Henryka Cudaka było Smólno Wielkie w powiecie Sulechów. A od 1968 r. pełnił urząd administratora w parafii pw. św. Andrzeja Boboli Golczewie. Gdy w 1972 roku papież Paweł VI utworzył diecezję Szczecińsko - Kamieńską, to jej pierwszy ordynariusz Ks. bp Jerzy Stroba inkardynował czyli przeniósł ks. Henryka Cudaka z diecezji gorzowskiej do nowo powstałej diecezji. W 25 rocznicę święceń kapłańskich Ks. Cudak został mianowany kanonikiem honorowym kapituły kolegiackiej w Kamieniu Pomorskim. Posługę administratora parafii w Golczewie zakończył 25 czerwca 1980 r., by 15 lipca tegoż roku podjąć obowiązki proboszcza w parafii pw. Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny w Trzebiatowie. Z dniem 1 stycznia 1984 roku ówczesny Ks. biskup Szczecińsko - Kamieński Kazimierz Majdański mianował Ks. Kanonika Henryka Cudaka dziekanem dekanatu Gryfice, a w 1985 r. po reorganizacji sieci dekanalnej, także dziekanem nowego dekanatu Trzebiatowskiego. Kiedy w 1991 r. utworzono Ordynariat Polowy i brakowało kadry duszpasterskiej w 1992 r. na polecenie kurii biskupiej szczecińsko - kamieńskiej Ks. Cudak zgłosił się do Kurii Ordynariatu Polowego, by po przeszkoleniu i złożeniu przysięgi wojskowej w Warszawie, w 1993 r. organizować parafię dla środowisk wojskowych pw. bł. Michała Kozala w Trzebiatowie. Mianowany został majorem i kapelanem pomocniczym Wojska Polskiego, wśród żołnierzy zawsze przebywał w mundurze wojskowym. 11 października 1996 r. Ks. Abp Marian Przykucki podczas Mszy świętej odpustowej, ustanowił świątynię Mariacką w Trzebiatowie Maryjnym Sanktuarium Archidiecezjalnym, a Ks. Cudak stał się jego pierwszym kustoszem. W czasie posługiwania w tej wspólnocie parafialnej zapisał się w pamięci wiernych jako człowiek o dobrym i wielkim sercu, jako kapłan skromny, pokorny i ofiarny oraz wielki budowniczy. Między innymi dokonał malowania świątyni Trzebiatowskiej, remontu wieży, położenia posadzki, zmodernizował salę katechetyczną i przygotował nową klauzurę dla sióstr Opatrzności Bożej posługujących w parafii. Wybudował nowe kościoły filialne w Gąbinie i Chomętowie, a także dokonał poświęcenia nowych miejsc kultu: w Mirosławicach i Lewicach. Z dniem 26 sierpnia 2004 r. Ks. Cudak z racji przekroczonego 75 roku życia, w myśl przepisów prawa kanonicznego zwrócił się do Ks. Abpa Zygmunta Kamińskiego z prośbą o przejście na emeryturę, z prośbą, pozostania przy dotychczasowej parafii, którą tak bardzo kochał. W czerwcu 2005 r. dziękował Bogu za 50 letnią posługę kapłańską.

Ksiądz Kanonik miał pragnienie pozostawać w duszpasterstwie do końca swych dni, mimo że od kilku lat zmagał się z chorobą nowotworową. W sierpniu 2008 roku choroba się wzmogła, ks. Cudak zmarł w szpitalu w Gryficach, w 53 roku kapłańskiego życia. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 4 listopada, Mszy świętej pogrzebowej w Sanktuarium Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny w Trzebiatowie przewodniczył O. Bp Marian Błażej Kruszyłowicz OFM Conv, i Ks. Bp Jan Gałecki oraz Ks. Bp Tadeusz Werno z diecezji Koszalińsko - Kołobrzeskiej. Słowo Boże wygłosił Ks. Rektor Henryk Dworak, przyjaciel z lat seminaryjnych ks. Kanonika. W ostatniej drodze towarzyszyło mu ponad 120 braci kapłanów, siostry zakonne, klerycy, władze samorządowe, delegacje i poczty sztandarowe wielu służb, a także bardzo licznie zgromadzeni wdzięczni wierni z różnych parafii. Spoczął przy wtórze salwy honorowej Wojska Polskiego zgodnie z ostatnią wolą: „wśród swoich” na cmentarzu w Trzebiatowie.